media distancia que hai entre tí e eu

No meu corpo aínda teño espazos en branco...

18.4.12

 





Descansei no patio horizontal da repetitiva cor gris,
nun polígono de brisa, choiva e durmida nube.
Cun esguello da morte, habitei o dimensionado azibache de silencio.
Atrancábaseme o corpo no palíndromo universal,
e niso...
chegou o teu abril floritura.

Xa completei un xiro de cento oitenta graos de beleza,
e enzarrapiquei o cadmio polos meus dedos cun naufragar de primavera.








Imaxe e poema de
Sebas Anxo